Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Mια αληθινή και επίκαιρη ιστορία

Ο μικρός Γιαννάκης θαύμαζε τους αστυνομικούς. Ήταν το πρότυπό του. Ονειρεύονταν, όταν μεγαλώσει, να γίνει ένας ωραίος, γενναίος αστυνομικός, με ωραία στολή και πιστόλι, όπως αυτοί που έδειχνε η τηλεόραση. Να τρέχει όπου τον χρειάζονται, να προστατεύει τους καλούς, να καταδιώκει τους κακούς. Μεγάλωσε και το όνειρό του δεν ξεθώριασε. Διάβαζε με πάθος, για να περάσει στη σχολή της αστυνομίας και ήταν πια πολύ κοντά στο να πετύχει το στόχο του. Οι φίλοι του, οι συμμαθητές του, τον κορόιδευαν για το ψώνιο του, εντάξει, δέχονταν να θέλει να γίνει κάποιος "μπάτσος", γιατί θα είχε σίγουρη δουλειά, εξουσία, αλλά όχι και να τους θαυμάζει!
Ο Γιάννης όμως δεν άλλαζε στάση και δεν έχανε ευκαιρία να υπερασπίζεται τους αστυνομικούς, ακόμα κι όταν όλοι ήταν εναντίον τους (καλή ώρα...).
Ώσπου μια μέρα, στο κέντρο της Αθήνας, πέρασε μπροστά στα γεμάτα θαυμασμό μάτια του μια διμοιρία αστυνομικών, που μάλλον πήγαιναν να προστατέψουν κάποιους καλούς από τους κακούς διαδηλωτές. (καλή ώρα...)
Και τότε ένας απ' αυτούς, καθώς περνάει δίπλα του, του αστράφτει ένα χαστούκι! Ένα χαστούκι απ' αυτά που χάνεις τον κόσμο, έτσι χωρίς λόγο, έτσι για να ζεσταθεί εν όψει της προστασίας από τους κακούς που λέγαμε! Χαστούκισε ένα παιδί που μόνο θαυμασμό και λατρεία είχε για το είδος του. Τον τελευταίο των θαυμαστών...
Ναι, όταν συνήλθε ο Γιαννάκης, είχε πια εκτός από κόκκινο μάγουλο και σπασμένο όνειρο. Τώρα εκείνος σπουδάζει οικονομικά και εμείς εξακολουθούμε να τρώμε χαστούκια.

4 σχόλια:

Θερσίτης είπε...

Ξέρεις πόσα παιδιά έχουν στο νου τους να γίνουν αστυνομικοί; Ξέρεις πώς αντιμετωπίζουν αυτές τις δολοφονικές συμπεριφορές;
Ξέρεις, το ξέρω. Και ξέρεις επίσης ποιοι φταίνε για την οικτρή αυτήν αμάθεια των μαθητών.

gyristroula2 είπε...

Eίμαι βέβαιη, θερσίτη μου, ότι λιγόστεψαν αισθητά αυτοί...
Ευτυχώς δεν περιμένουν να μάθουν από μας.

fly είπε...

Κρίμα για το παιδί..
Το να μην κάνεις αυτό που ονειρεύεσαι είναι τρομερό.
Θεωρώ όμως ακόμα χειρότερο να κάνεις κάτι για να βγάζεις χρήματα.Ίσως είχε και κάτι καλό αυτή του η απόφαση.
Στην ελληνική αστυνομία όμως μετά από αυτό υπάρχει ένας λιγότερο εργαζόμενος που δεν είναι εξουσιολάγνης,ουτε θέλει να εκφράσει πάνω σε αθώους τα βίτσια τους..
Συγγνώμη για τις αντιφάσεις,που μπορεί να σας μπέρδεψαν.Απλά προσπαθώ να το δω σφαιρικά.Πολύ καλή ανάρτηση,και ακόμα πιο χαρμόσυνο το γεγονός οτι το ιστολόγιο προσωράει.

gyristroula2 είπε...

Κρίμα που η αστυνομία δεν μπορεί να προσελκύσει τέτοια παιδιά, φίλε αναγνώστη. Που μαζεύει αποβράσματα όπως τον δολοφόνο του Αλέξανδρου.